dendrokronoloji, ağaçların gövdesindeki yıllık halkalar yoluyla yaş hesaplanması sağlayan bir bilimsel yöntem. yıllar nasıl bizim yüzümüze, tenimize çentikler atarak ilerliyorsa, ağaçların gövdelerine de her sene bir halka bırakıyor. modern çağ insanı, tanrılaşma vehmiyle bu çizgileri sildirmek uğruna bıçak altına yatsa da, ağaçlar senelik hatları muntazam şekilde gövdesinde taşıyor…

zamana karşı koyamaması bakımından, son zamanlarda sıkça dikkatimi çeken bir unsur daha var,: işyerlerinin tabela ve vitrin giydirmeleri… ancak bilgisayar çıktısı bu resim ve yazılar, bir yaşanmışlık değil yıpranmışlık çetelesi tutar gibiler. hem de dijital dünyanın yaratımı olmalarına yakışır biçimde yeknesak bir eskime…

yıllar önce tabelalar ressamların elinden çıkardı. bu sebeple her birinin kendine has bir stili, rengi, harf kullanım şekli, tasarımı ve ruhu vardı. elinde bir fırça ve tabure ile kentler gezen özgür bir ruhun izlerini taşıyan tabelalar, kolaycılığın pençesinde can verince, tekdüze bir çıkartma kültürü tüm işyerlerinin duvarlarını ve camekânlarını esir aldı.

işte, çağın aynası misali, hızlı biçimde eskiyip giden bu çıkartmalar cephesine yapıştırıldığı dükkanlar hakkında uzman olmaya lüzum bırakmayacak şekilde geçen yılları söyleyiveriyor. özellikle taşrada, mekân uyumsuzluğu bakımından daha iğreti duran bu çıkartma tutkusu insandan ve yaşamdan değil, sadece güneş ışıklarından izler taşıyan gayrı estetik bir kuşatma…

bu kadar bilgisayar çıktısının yanında, fırça izleri taşıyan yağlı boya bir cam yazısı ya da tabela gördüğümde, yazının renginden, tarzından, birkaç asırlık bir ağaç inceleyen dendrokronolog heyecanıyla, hemen yaş hesaplamasına girişip, merkezine o işyerini koyduğu hülyalara dalan tek ben değilimdir herhalde…

#tabela #ressam #çıktı #çağ #nostalji #doksanlar #seksenler #yetmişler #tabelacı #dijitalleşme