aşk iki kişi arasında bile yeterince giriftken, bu denklem üç bilinmeyenliye çıkarsa ne olur?

tabii ki acı, daha fazla acı...

wolfgang goethe, genç werther’in ıstırabına batırdığı fırçasıyla okuyuculara acının resmini çizerken, aşk üçgeninin, bermuda şeytan üçgeninden bile daha tehlikeli olduğunu gösteriyor.

kitabı okurken istemsizce şunu düşündüm: goethe’nin eseri ölmekte…

zira werther’in platonik aşkını içselleştirecek son nesille yani biz, y kuşağıyla birlikte, roman bütün çarpıcılığını yitirecek.

aşkın kavram olarak, haz odaklı kısa ilişkileri karşılayacağı yeni dünyada,  alman yazarın anlatısı, sümer tabletleri kadar küf kokulu gelecek.

ayrıca, aşkın imkansızlığı nispetinde değer kazandığı doğu kültüründen derin izler taşıyan bu eserin ülkemizde barış bıçakçı’nın bizim büyük çaresizliğimiz ve orhan pamuk imzasını taşıyan masumiyet müzesi’ne, ve şüphesiz ibrahim erkal’ın sevme’sine kılavuz olduğunu söylemek için metin bilimci olmaya gerek yok.

youtube’da gördüğüm “müslüm dinliyorsan bir umut vardır, azer dinliyorsan her şeyi kaybetmişsin demektir” yorumu uyarlayarak bitireyim: 

 platonik aşk yaşıyorsan bir umut vardır, aşk üçgeninde acı çekiyorsan her şeyi kaybetmişsin demektir…

acın acımızdır werther…

#gençwerther #werther #jungenwerther #youngwerther #canyayınları #goethe #aşk #aşkacısı #platonik #kitap #çizim #bookstagram #drawing #kitapönerisi #okudumbitti