malazgirt’ten ocak dışı kalmaya uluma bahsi...

efendim; trafik stresi, kredi kartı borcu, işyerinde mobbing, çocuğun okul taksiti, final – bütünleme dönemleri… yirmi birinci yüzyılda, içtimai hayattaki her birey bu listedeki dertlerden en az birinden mustariptir. şimdi koltuğunuza yaslanın ve tüm bu dertlere elveda demeye hazırlanın. size çözümü söylüyorum: çok zorlandığınızda bir kurt gibi uluyun. göreceksiniz ki ne dert kalacak ne tasa…

gülüp geçmeyin ne olur. anadolu’ya atalarımız uluyarak girmiş. rivayet odur ki, malazgirt savaşında bizans ordusunu görünce ulumaya başlayan türk askerleri sayesinde karşı taraftaki türkopol soydaşlarımız peçenekler durumun ayırdına varıp uluma ile karşılık vermiş ve saf değiştirmiştir. yani bugün anadolu türkiye olduysa, uluyan ecdada borçluyuz.

efendim tarihe girmişken doksan beş yılıydı sanırım. bir akşam tüm televizyon kanallarında mhp etkinliğini görünce gözlerime inanamıştım. zira o dönemde ana akım medya için mhp, belalı bir uzaktan akraba gibiydi. varlığı bilinen ama görmezden gelinen. kongresinde kavga falan çıkmadıkça haber bülteninde görmek zordu.

güney azerbaycanlı sanatçı araz elses atlar albümünü yapmış. aşık veysel’in eseri ‘türküz türkü çığırırız’ı yorumlarken de bir uluma katmıştı. bozkurt selamının da yeni yeni yayıldığı teşkilatta araz’ın uluması eklenince bir anda türkiye’de gündem oldu. konserde o ulurken, seyirciden de mahcup da olsa katılanlar olmuştu. bu gelenek artarak iki binli yıllarda erciyes zafer kurultaylarında doruğa ulaştı.

bu satırların yazarı da tekir yaylası’nda bolca uluduğu gibi, basket sahalarında da ulumuştur. halen de evde zaman zaman araz elses dinleyip, xanax, lustral niyetine uluyarak stres atmaktadır. yok efendim niye ayıp olsun. koca koca adamlar stadyumda elli bin kişi bir olup anlamsız sesler çıkarıyor, rock konserinde kafa sallıyor hasılı türlü uğraşılar adına şekilde şekle giriyor siz uluyunca mı ayıp olacak.

bu kadar ulumaktan bahsedip, türklük aşkıyla vecde gelip bir an uluduğu için ocak dışı kalan abimizi anmamak olmaz. üzülme sakın, her zaman öncüler horlanır. bir gün dolunay ile birlikte balkonlardan, teraslardan uluma sesleri semayı kapladığında kıymetin anlaşılacak…